Vecht –> Vlucht –> Rust
NL – eerste deel + EN – second part
Deze namiddag had ik een heel aangenaam gesprek met een vriendin. Lekker in relaxmodus. En, zoals weleens vaker in gesprekken, kwam de gladiator naar boven. Niet in onszelf, wel in het gesprek.
De gladiator in onszelf, die in onze maatschappij volop getriggerd wordt, om altijd klaar te staan om te vechten of te vluchten van een situatie, activiteit, taak, gesprek of persoon. Diezelfde gladiator kan ook bevriezen bij te zien of te horen wat er op hem afkomt. En hij kan ook in rust gaan.
@evi.Rroom
Het schone is dat er een subtiel verschil is tussen vechten en vluchten EN tussen vluchten en rust.
Voor ons lichaam en voor onze hersenen. Jep, deze laatste behoort ook tot ons lichaam. 🙂 Ze zijn niet te scheiden van elkaar.
Je kan dat subtiel verschil vergelijken met een discussie in een kamer wat je als ‘vechten’ kan benoemen.
In een fractie van een seconde kan je bepalen (bewust of onbewust) om te vluchten, de kamer uit te gaan. Weg van de discussie en de persoon.
Van wanneer je de deur opent, over de drempel stapt, de deur sluit, richting je fiets gaat of eens goed zucht,… schakel je bewust of onbewust naar je rustsysteem.
Je hersenen en lichaam kunnen in rust gaan.
Tenzij je er (on)bewust voor kiest in vechtmodus te blijven.
Wil je wat regelmatiger je rustsysteem gebruiken?
Wat je hierbij kan helpen:
vertraging in alle dingen die je doet, tot de kleinste toe zoals stappen, je tanden poetsen, parkeren, eten,…
tijd nemen
afstand nemen
en
grenzen zetten, aangeven of gebruiken
En blijf diep ademhalen.
ENGLISH
Fight –> Flight –> Relax
This afternoon I had a very pleasant conversation with a friend. Nice in relaxation mode. And, as is often the time in conversations, the gladiator came up. Not in ourselves, but in the conversation.
The gladiator within ourselves, who is fully triggered in our society, to always be ready to fight or flee from a situation, activity, task, conversation or person. That same gladiator can also freeze upon seeing or hearing what is coming at him. And he can rest, too.
The beauty is that there is a subtle difference between fighting and fleeing AND between fleeing and rest.
For our bodies and for our brains. Yes, the latter also belongs to our bodies. 🙂 They’re inseparable.
You can compare that subtle difference to a discussion in a room that you can call “fighting.” In a split second you can determine (consciously or unconsciously) to flee, to leave the room. Away from the discussion and the person. From when you open the door, step over the threshold, close the door, go towards your bike or sigh,… you’ll switch to your relaxation system consciously or unconsciously. Your brain and body can go to rest. Unless you (un)consciously choose to stay in fighting mode.
Do you want to use your rest system more regularly?
What can help you with this:
delay in all the things you do, down to the smallest things like steps, brushing your teeth, parking, eating,…
take time away
and
set, specify or use boundaries
And keep breathing deep.